matematyczne

Zabawy matematyczne dla dzieci 5-6 letnich

1. 1.  ORIENTACJA PRZESTRZENNA

czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i swobodnie rozmawiać o tym, co się wokół niego znajduje. W pierwszej kolejności dziecko uświadamia sobie położenie przedmiotów wokół siebie, w stosunku do własnego ciała, znacznie później potrafi określić stosunek między przedmiotami na podstawie położenia pierwszych względem innych.

 Lewo –prawo

Dziecko wykonuje kilka podskoków, by przyspieszyć akcję serca. Wskazuje, gdzie bije serce. Rękę bliższą sercu zostawiamy na tym miejscu, bierzemy frotkę lub opaskę odblaskową i zakładamy na tę rękę. Informujemy dziecko - to lewa ręka. Zobaczymy co mamy po lewej stronie? (lewe ucho, oko, itp.). Wyciągnij do przodu lewą rękę - pokaż i powiedz, co widzisz po lewej stronie? To samo robimy z prawą stroną, ręką – frotka w tym czasie cały czas pozostaje na lewej ręce.

Marsz pod dyktando

Utrwalenie stron (z frotką/opaską na lewej ręce). Dziecko porusza się zgodnie z instrukcją osoby dorosłej: idź w lewo 3 kroki, idź do tyłu 2 kroki... do przodu 4 kroki...teraz 1 krok w prawo, itd.

Taniec połamaniec

Kształtowanie świadomości własnego ciała. Rodzic prosi, aby dziecko poruszało wskazanymi częściami ciała w rytm muzyki. Tańczą kolejno: głowa, szyja, ramiona, ręce, dłonie, palce, tułów, biodra, nogi, stopy.

1. RYTMY

Traktowane jako sposób rozwijania umiejętności skupienia uwagi  na prawidłowościach i korzystania z niej w różnych sytuacjach. Rytm jest obecny w wielu formach aktywności człowieka. Język, którym się posługujemy również ma określony rytm i melodię. Matematyka także wypełniona jest rytmami. Swoje działania rozpoczynamy od układania prostych i krótkich ciągów powtarzalnych układów, by zakończyć na tych nieco bardziej skomplikowanych.

Kolorowe rytmy

Mama lub tata przygotowuje koraliki, klocki w różnych kolorach lub kształtach. Układa przed dzieckiem wzór, np. klocek żółty – klocek czerwony - klocek zielony - klocek żółty – klocek czerwony itd. albo samochód – koralik – guzik – samochód itd. Dziecko kontynuuje rytm, a potem wymyśla kolejny wzór dla rodzica.

PRZYCZYNA I SKUTEK. PRZEWIDYWANIE NASTĘPSTW

przedszkolaki mają już świadomość, że ciekawość i głód wiedzy można zaspokoić zadając pytania dorosłym. Oczekują od nich stosownych odpowiedzi i wyjaśnień. Nie trzeba więc ani zachęcać dzieci do zadawania pytań, ani też uczyć, jak mają je konstruować. Wystarczy, żeby dorosły akceptował dziecięce pytania i udzielał takich odpowiedzi, które zaspokoją ciekawość dziecka i skłonią je do następnych dociekliwych pytań.

Eksperymentowanie

Przy stoliku przygotowujemy pojemnik z wodą i łyżeczki, dziecko  kosztuje wodę, określa jej smak, zapach, kolor. Następnie do pojemnika z wodą wsypujemy sól, cukier, wspólnie obserwujemy rozpuszczanie się soli w wodzie, kosztujemy, określamy smak, zapach, kolor.

Przygotowujemy  worek z różnymi przedmiotami, dziecko losowo wybiera przedmioty i określa jego cechy, podaje propozycje zmian  np. plastikowa łyżeczka  złamana  - można ją skleić, ale nie będzie już taka sama, gąbka – można ją zgniatać a ona ciągle jest bez zmian (taka sama).

Co by było, gdyby…   Rozwijanie rozumowania przyczynowo- skutkowego, „ Co się może stać?, gdy.. Wspólne szukanie odpowiedzi na pytania.

• Co by było gdyby w mieście nie było sygnalizacji świetlnej ?
• Co by było , gdyby w naszym mieście nie było znaków drogowych
• Co by było gdyby…..

1. 3.  LICZENIE

a także dodawania i odejmowania – obejmuje proces  począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach aż do rachowania w pamięci.

Zabawa z kostkami

W pudełku leży dość sporo kasztanów, kamieni, klocków. Dziecko rzuca kostką i zabiera tyle przedmiotów, ile wypadło oczek. Następnie kostką rzuca dorosły. I tak do pustego pudełka. Na końcu szacujemy – kto ma więcej kasztanów? Na pewno? No to trzeba je policzyć! 

Winda

Zabawa w szacowanie, ćwiczenie pojęć więcej, mniej.

Najpierw ustalamy z dzieckiem ilość pięter, np. 10. Na miarce krawieckiej lub linijce pokazujemy dziecku, gdzie jest parter (czyli 0) oraz kolejne pietra. Na kartce piszemy, na którym piętrze zatrzymała się winda (np. 4), ale nie mówimy tego dziecku. To właśnie musi odgadnąć nasz przedszkolak. Kartkę odkładamy na bok. Klamerka przypięta do miarki to winda. Dziecko przypina klamerkę na wybranej cyfrze, a my mówimy więcej lub mniej, w zależności od sytuacji. Gdy dziecko wskaże właściwe piętro – sprawdza numer na kartce.

1. 4.  UKŁADANIE I ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ Z TREŚCIĄ.

Tworzenie różnych historyjek, zakończonych pytaniem.

Bardzo ważne jest, by zachęcać dzieci do udzielania odpowiedzi na te pytania i zwracać uwagę na budowanie prawidłowej odpowiedzi. Doskonale byłoby, gdybyście Państwo podczas tego typu zabaw wykorzystywali liczmany, obrazki, rysunki lub przedmioty codziennego użytku, tak by wasze dziecko mogło zobrazować sobie to zadanie.

Przykłady zadań z treścią:

1)      W torbie są cukierki. Trzeba je sprawiedliwie rozdzielić pomiędzy dorosłymi i dziećmi. Czy masz jakiś pomysł jak to zrobić?

2)      Przyjadą do nas goście. Nas jest …., a ich 3. Na ile osób trzeba nakryć stół do obiadu? Ile potrzebujesz talerzy, widelców, łyżek i noży?

3)      Tata i Tomek pojechali do lasu na grzyby. Tata znalazł 5 grzybów, Tomek 2 grzyby. Ile grzybów znaleźli?

4)      Marta kupiła 1 kapustę i 6 ogórków. Ile warzyw kupiła Marta?

6. KLASYFIKACJA

wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych dzieciom dotworzenia pojęć. Jest to wprowadzenie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach. Skupiamy się na klasyfikowaniu z uwzględnieniem jednej bądź dwóch cech przedmiotów (klasyfikowanie wg wielkości, koloru).

Zabawy z guzikami

Wysypujemy guziki i układamy spodeczki, następnie proponujemy dziecku „podzielmy guziki według kolorów, ale żeby nam się nie myliło, oznaczymy spodeczki” – kolorujemy kartoniki na takie kolory, w jakich mamy guziki i układamy obok spodeczków.

Proponujemy inny podział guzików, ze względu na liczbę dziurek, na kartonikach rysujemy tyle kropek, ile jest dziurek: jedną dla guzików z „pętelką”, dwie dla dwóch dziurek i cztery dla czterech.

Guziki można też podzielić ze względu na wielkość. Na 3 kartonikach rysujemy kółka – od najmniejszego do największego i dokonujemy podziału zbioru guzików ze względu na wielkość. W trakcie sortowania zapewne okaże się, że jest spory podzbiór guzików, których nie da się przyporządkować. Takie guziki odkładamy na osobny talerzyk.

INTUICJE GEOMETRYCZNE

W przypadku pojęć geometrycznych ważne są osobiste doświadczenia dzieci: manipulacje pozwalające porównywać przedmioty, dostrzegać i koncentrować się na cechach podobnych i nazywać je. Dzięki nim intuicyjne rozumienie sensu staje się bardziej precyzyjne i dziecko może już słowami uzasadnić, że dana nazwa określa obiekty podobne, że są one różne od innych, inaczej nazywanych. Wynika z tego, że dzieci budują swoją pojęciową wiedzę przechodząc od konkretnych doświadczeń, do uogólnienia.

Czarodziejski worek

Dziecko otrzymuje woreczek, w których znajdują się klocki w kształcie koła, kwadratu, prostokąta, trójkąta. figury geometryczne. Na hasło „Szukamy koła”, dziecko wyszukuje za pomocą dotyku odpowiedniej figury.

Ukryte figury

Dziecko wskazuje figury „ukryte” w kształtach różnych przedmiotów, np. koło „schowane” w talerzu, kwadratowa książka, prostokątna pólka, trójkątny dach, kula w piłce, walec w wałku do ciasta itp.